Japanse wierook

Japanse wierook heeft een lange geschiedenis

De wierook komt samen met het boeddhisme rond de 6e eeuw vanuit China naar Japan. Vanaf die tijd is de Japanse wierook  belangrijk in de Japanse cultuur. In 1657 wordt Baieido in Sakai City opgericht en is het de eerste en de bekendste wierookproducent van Japan.

Wat typisch aan de Japanse wierook is zijn zachte subtiele geur, doordat het geen bamboe bevat en daardoor bijna niet "walmt".

Het vervaardigen van deze wierook is prijziger dan b.v de Indiase wierook.

In Japan wordt het branden van Japanse wierook gezien als een vorm van kunst. Het staat bekend onder de naam Kodo wat betekend "de weg van de geur".
Het branden van Japanse wierook wordt ook wel omschreven als ''luisteren'', omdat de subtiele samenstelling ''spreekt'' tot het hart van de luisteraar en sterke gevoelens en beelden van vreugde, vrijheid en innerlijke kracht kan oproepen.
De twee belangrijkste ingrediënten van Japanse wierook zijn: Agarwood en sandelhout. Agarwood staat bekend als Jinko. Tegenwoordig zijn deze houtsoorten beschermd en is bij import een CITES-verklaring nodig.

UIT WETENSCHAPPELIJKE STUDIE BLIJKT DAT JAPANSE WIEROKEN (NIPPON KODO) DE MINSTE SCHADELIJKE STOFFEN BEVATTEN. JAPANSE WIEROOK SOORTEN BLIJVEN VER ONDER DE GESTELDE NORM.